Stanowisko Towarzystwa Przyjaciół Rzeki Łeby
w sprawie przebiegu drogi ekspresowej S6
na odcinku Lębork-Chwaszczyno
Towarzystwo Przyjaciół Rzeki Łeby wyraża kategoryczny sprzeciw wobec wariantu V (seledynowego, w późniejszych opracowaniach nazywanego jasnoniebieskim) zakładającego przebieg projektowanej drogi ekspresowej S6 w bezpośredniej bliskości wypoczynkowej miejscowości Lubowidz oraz położonego w Obszarze Chronionego Krajobrazu nr 3 jeziora Lubowidz. Są to od lat tradycyjne strefy wypoczynku dla mieszkańców powiatu lęborskiego i wejherowskiego, a także turystów z całego kraju. Teren ten uchodzi za przyrodniczą perłę i oazę spokoju, co ma wielkie znaczenie dla tysięcy mieszkańców przyległych powiatów, a w szczególności dla mieszkańców Lęborka.
Wariant ten doprowadzi też do destrukcji naturalnych tarlisk łososia i troci wędrownej w rzece Okalicy w Lęborku – Dretowie. Wartość przyrodnicza tych tarlisk jest nie do oszacowania, a organizowana corocznie jesienią ich całodobowa ochrona zyskała uznanie w kraju i za granicą. Ilość i koncentracja gniazd tarłowych na wymienionym odcinku jest jedną z najwyższych na Pomorzu, a skuteczność naturalnego rozrodu ryb łososiowatych została potwierdzona badaniami naukowymi prowadzonymi przez Instytut Rybactwa Śródlądowego w Gdańsku.
Prosimy też, o kompleksowe przedstawienie zakładanych rozwiązań konstrukcyjnych, które mają być zastosowane przy przekraczaniu przez drogę ekspresową S6 rzek, strug i potoków w dorzeczu Łeby. Zdaniem Towarzystwa prace należy zaprojektować tak, by wszystkie fundamentowania i podpory odsunięte były co najmniej 10 m od linii brzegu, a sama droga przechodziła nad ciekami wysokimi estakadami. Zakres robót w obrębie tych cieków powinien zostać ściśle skonsultowany i uzgodniony z organizacjami ekologicznymi, a w szczególności z Towarzystwem Przyjaciół Rzeki Łeby i rybackimi użytkownikami wód – Zarządami Okręgów PZW w Gdańsku i Słupsku.
Towarzystwo nie wyraża także zgody na warianty północne (III „niebieski” i VI „ciemnożółty”), które od miejscowości Łęczyce do Strzebielina na odcinku ponad 10 km poprowadzono tuż przy rzece Łebie- spowodują one degradację pradoliny Łeby i przyległych do Łeby terenów torfowych.
TPRŁ, uwzględniając konieczność realizacji drogi ekspresowej S6, za wariant najmniej szkodliwy dla środowiska uznaje wariant I- pomarańczowy z etapu I konsultacji, który w znacznym stopniu wykorzystuje istniejącą trasę przebiegu drogi krajowej numer 6. Podkreślamy, że rozwiązanie to także znacząco negatywnie oddziałuje na środowisko naturalne poprzez przecięcie wartościowych przyrodniczo lesistych wzgórz morenowych na południowym skraju Lęborka. Przy 33,5 m szerokości samej korony drogi, konieczności profilowania i zabezpieczenia skarp podciętych drogą wzgórz, pas wycinki, zniszczeń i degradacji środowiska naturalnego wyniósłby co najmniej 100 m, a przy zlokalizowaniu równolegle do drogi S6 drogi serwisowej nadleśnictwa- byłby jeszcze szerszy.
Z ekologicznego i przyrodniczego punktu widzenia optymalnym rozwiązaniem planowanej drogi ekspresowej S6 byłaby jej realizacja na odcinku Lębork – Bożepole Wielkie w całości w osi istniejącej drogi krajowej nr 6.
Proponujemy, by przez Lębork poprowadzić drogę ekspresową S6 (z małymi modyfikacjami) trasą drogi krajowej nr 6, rezygnując z wariantów tzw. południowej obwodnicy miasta. Przy wjeździe od strony Słupska jej przebieg byłby następujący:
-od węzła Lębork-Małoszyce droga przebudowaną obecną ul. Jana Pawła II dochodziłaby do wysokości ul. Władysława IV, skąd estakadą o długości około 1750 m ponad rondem Jana Pawła II docierałaby do wysokości obecnej bazy PKS (Piecewo), gdzie schodziłaby do poziomu gruntu. Od ronda droga biegłaby po południowej stronie ul. Abrahama, a przy bazie PKS wracałaby w oś dotychczasowej drogi krajowej nr 6, kierując się do węzła Lębork-Mosty. Zjazdy na drogi boczne usytuowane byłyby na węzłach: Lębork-Małoszyce, Lębork-Południe (nad rondem Jana Pawła II) i Lębork-Mosty. Węzeł Lębork-Południe poprzez łącznice komunikowałby drogę ekspresową z dotychczasową drogą nr 214. Z węzła Lębork-Mosty, pomiędzy Strugą Rybnicką, a miejscowością Mosty poprowadzono by drogę w kierunku północnym, komunikującą ruch z ul. Gdańską. Droga ta, jak przewidywano w projektach, wytyczona dalej w kierunku północnym, a następnie północno-zachodnim, na północ od miejscowości Nowa Wieś Lęborska łączyłaby się z drogą nr 214, stanowiąc jej wschodnią obwodnicę.
Przy takim zaplanowaniu przebiegu drogi S6 niezbędna byłaby rozbiórka dwóch budynków komunalnych przy ul. Grudziądzkiej, które wybudowano by w nowym miejscu, a lokalizacja byłaby korzystniejsza dla mieszkańców. Proponowane rozwiązania nie dekomponują Lęborka, mającego wyraźnie zarysowany podział na strefy wypoczynku i tereny zurbanizowane, godzą zarazem potrzebę tworzenia nowoczesnej infrastruktury komunikacyjnej z potrzebą ochrony dziedzictwa przyrodniczego.
Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Rzeki Łeby
Estakada zaczynałaby się od wysokości ul. Władysława IV (przy sklepie Intermarche)-
widok w stronę ronda Jana Pawła II